زندگانی شده دل کندنم از جان، بی تو چار دیوار جهانم شده زندان بی تو
یابن زهرا به بهشت گل رویت سوگند که حجیم است مرا روضه رضوان بی تو
روز آغاز به هر سوره نشانم دادند که حرام مرا خواندن قرآن بی تو
همه شمشیر کشیدند به رویش مولا نرسد بی کسی شیعه به پایان بی تو
ای مسیحای تشیع! نفسی، یا نگهی که به جان آمده در پیکر دین، جان، بی تو
یوسف مصر ولایت به ولایت رو کن که ولایت شده چون کلبه احزان بی تو
آفتابا ز گریبان افق سر به درآر مانده اسلام علی سر به گریبان بی تو
کشتن شیعه عبادت شده مولا بشتاب چند پامال شود خون شهیدان بی تو
باشد ای منتقم خون شهیدان تا کی تن اسلام به زیر سم اسبان بی تو
خون شیعه است که از قلب زمین می جوشد
اشک «میثم» چکد از دیده به دامان بی تو
